Het is alweer vrijdagmiddag en ik voel de onrust als ik naar mijn agenda kijk.
Komende dagen staan weer vol van 9u tot 22u en zelfs dan krijg ik mijn dringende to-do lijst niet af.
Om nog maar te zwijgen van de algemene to-do lijst.
Time management, het blijft een lastige.
En dan die burn-out.. High functioning burn-out, zo zou ik het beschrijven voor mijzelf.
Maar toch voelt het niet genoeg, het is middag en ik heb geen zin meer in werken.
Ik wil gewoon zetel hangen, wat lezen, rust.
Of beter gezegd, dat wilt deel van mij.
Het ander deel is het beu dat wilt vooruit!
Zoveel plannen en dromen voor de winkel en de coachingspraktijk.
Niet gek dus dat dit al mijn 2e burn-out is op bijna 3 jaar.
2e sinds ik de winkel heb overgekocht.
Ik heb zeker de tijd onderschat die kruipt in eigen online winkel.
Eerste jaar werkte ik tot middernacht of later en ik reageerde op mails en berichtjes ook tot zo laat.
En daar was de 1e burn-out dan.
Toen heb ik grenzen voor mijzelf gesteld. Zoals niet meer antwoorden na 18u.
En niet meer 24/7 bezig te zijn met webshop.
Want ik ben natuurlijk niet alleen zelfstandige, ik ben onder andere ook mama.
En mijn zoon is altijd actief, van ‘s morgens 8u tot 20u is hij 1 brok energie en hij houdt écht van quality time.
Maar zijn mama was altijd bezig en dat wou ik dus niet meer.
Plus het vroeg ook héél veel energie van mij om alles tegelijk te proberen.
En toch.. Zit ik hier terug.
Eerste half jaar van de pandemie had de webshop niet te veel (onrustwekkende) last.
Maar toen in oktober zakte het opeens weg en dan kwam de extra stress.
Want ik moet natuurlijk rekeningen betalen, dus ik ging aan het werk achter de schermen.
Opeens was ik terug 14u per dag aan het werken en ik bleef gaan.
In de hoop verandering te zien, maar tja die kwam er niet.
Maar mijn lichaam en geest?
Die geraakte wél op. Ik had nog examens, moest taken van 2 opleidingen afwerken én volgde zware opleiding. Te veel dus om te dragen constant.
Eind december moest ik onder ogen komen wat ik niet wou, burn-out nummer 2.
Sinds deze maand mag ik terug werken.
Het gaat mentaal ook al stuk beter dan begin dit jaar, alleen duren taken nog altijd langer dan ik zou willen.
Geduld hebben, dat moet ik nog leren. En minder hooi op mijn vork nemen.
Oefen er nog elke dag mee, deze week is het dus niet zo goed gelukt.
Volgende week is er terug een kans.
En mijn lichaam? Tja dat wordt afwachten.
Heb spierziekte, issues met immuunsysteem en schildklier problemen. Alle 3 worden erger met stress.
Dus misschien betert het als ik terug mijn stabiliteit en rust heb gevonden.
Tot dan oefen ik geduld en mildheid.
Als persoon, als mama, als business owner, als vriendin, als dochter,...
Blijven gaan - op uw eigen tempo.
En als er iets is... je weet waar ik woon hé!